O historii miejscowości Ogrodniki i jej mieszkańców.

Na Litwie miejscowość Ogrodniki jest znana przede wszystkimz litewsko-polskiego przejścia granicznego. Ponad 30 lat temuciągnęły się tu wielokilometrowe kolejki ciężarówek i samochodówosobowych. Nierzadko przekraczanie granicy zajmowało kilka dni. 21grudnia w 2007 r. wdrożono układ Schengen i kontrole graniczne zos-tały zniesione. Droga na Litwę stała otworem.Ogrodniki powstały pod koniec XVI w. W czasach pańszczyznyludzie byli zmuszani do pracy na rzecz ziemiaństwa za tzw. prawo dowypasu (prawo do posiadania krowy). Wieś Ogrodniki była otoczona przez trzy majątki dworskie i jeden folwark. Ich właścicielami byliPolacy.Do wybuchu I wojny światowej wieś Ogrodniki była zamieszka-na tylko przez ludność litewską. Istniała litewska szkoła podstawowai oddziały litewskich organizacji. Po 1920 r. miejscowość znalazła sięna terytorium Polski. Według spisu ludności przeprowadzonego przezwładze polskie w 1921 r. wieś liczyła 149 mieszkańców, w tym 23 Po-laków i 126 Litwinów.Do 1914 r., w poszukiwaniu lepszego życia z Ogrodnik do Ame-ryki wyjechało ponad 50 osób. byli to młodzi ludzie.W czasie II wojny światowej z Ogrodnik do sowieckiej Litwywywieziono 17 rodzin. Po wojnie wróciły tylko 4. Liczba Litwinów wewsi zmalała. Ci, którzy pozostali, nie byli obojętni na sprawy swojejnarodowości. Po wojnie w szkole odbywały się lekcje języka litewskie-go, funkcjonował oddział Towarzystwa Kultury Litewskiej, bibliotekai czytelnia z litewskimi i polskimi książkami. bibliotekarka mówiła politewsku, organizowała wieczory literackie i przedstawienia dla dzieci.O losach mieszkańców Ogrodnik wiele można się dowiedziećze wspomnień Vincasa Češkevičiusa, których rękopis znajduje sięw archiwum A. Češkevičiūtė-Vaičiūnienė. Wspomnienia V. Češkevi-čiusa zostały opublikowane w książce „Iš tikrovės ir iš pasakų” („Faktyi mity”; Wydawnictwo „Aušra”, Puńsk, 2008 r.).