Artykuł poświęcony jest działalności agitacyjno-propagandowej władz radzieckich na terenach Bojkowszczyzny Zachodniej w roku 1951, mającej na celu skłonienie ludności tego obszaru do migracji na południe i wschód Radzieckiej Ukrainy. Jednocześnie popularyzacja ideologii radzieckiej wśród mieszkańców regionu powinna przygotować ludzi do przyszłego życia w kołchozach na południu i wschodzie Ukrainy. Wysiedlenie wynikało z umowy o zmianie granic państwowych podpisanej 15lutego 1951r. pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Związkiem Radzieckim. Właściwie, wtedy ponad 32000 Ukraińców zostało przymusowo przeniesio-nych na południowe i wschodnie obszary Ukrainy. Jednak przed tym, w okresie zimy - wiosny 1951r., agitatorzy radzieccy przez cały czas mówili o „radzieckim raju”, gdzie rozdają pola, mleko, na płotach wiszą kiełbasy, słonina, chleb smaruje się codzienne masłem, ludzie jedzą mięso nie tylko od święta. Akcję propagandową prowadzono, gromadząc ludność w klubach i czytelniach, gdzie odbywały się wykłady i pokazywano filmy na temat dobrodziejstw życia pod władzą radziecką. Następnie agitatorzy wybierali wśród mieszkańców delegacje na wyjazd do miejsc przyszłego przesiedlenia, aby zobaczyli ten „bolszewicki raj”, a następnie zdali relację z podróży, a ludzie zdecydowali, jak się zachować. Delegacji pokazywano domy podłączone do elektryczności, tłuste krowy na zielonych pastwiskach, pola po horyzont i obfitość jedzenia. Młodzież, która jako pierwsza pojechała do nowych miejsc zamieszkania, otrzymała zadanie wybudować mieszkanie dla przyszłych fal przesiedleńców. Wielu młodych ludzi widziało na własne oczy wszystkie realia powojennej odbudowy w warunkach komunizmu na tamtejszych ziemiach i o tym na różny sposób uprzedzali swoje rodziny, wzywając je do pozostania na ro- dzimej ziemi. Na ogół mieszkańcy Bojkowszczyzny Zachodniej nie ufali agitatorom i nie byli skłonni do zmiany miejsca zamieszkania. Skłoniło to władze radzieckie do użycia siły.