Z treści: Włodarczyk Wojciech: Studenci s. 33-48; Wybieralski Wojciech: Wzornictwo. Sztuka nie-sztuka? s. 57-61; Szpor Joanna: W kierunku myślenia monograficznego s. 63-67; Walentowicz Tadeusz, Lewicka-Morawska Anna: Po co uczyć teorii na uczelni artystycznej? s. 69-76; Nowak Barbara: Aleksander Ubelski (1649-1718) w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu - edukacja i działalność dydaktyczna s. 79-95; Mączyński Ryszard: Edukacja plastyczna w warszawskich szkołach pijarów (1740-1833) s. 97-110; Giełdoń-Paszek Aleksandra: Tradycje nauczania malarstwa pejzażowego na polskich uczelniach artystycznych do roku 1939 s. 111-125; Stępień Halina: Dlaczego Monachium? s. 127-132; Styrna Natasza: Żydowscy studenci krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych s. 133-144; Grzejszczak Łukasz: Szkolnictwo plastyczne w Łodzi w latach 1895-1939. Metody kształcenia i ich wpływ na rozwój miejscowego środowiska artystycznego s. 145-161; Mulczyński Jarosław: Rozwój szkolnictwa artystycznego w Poznaniu w 1 połowie XX wieku (do 1939 roku) s. 163-179; Kostuch Bożena: Pracownia ceramiczna, tak zwana szkoła Szafrana, w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie s. 181-191; Liwak Katarzyna: Eksperymenty Antoniego Buszka z twórcami ludowymi s. 193-199; Sosnowska Joanna: Czego w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych nauczyła się awangarda? s. 201-211; Chmielewska Agnieszka: Artysta-fachowiec jako wzorzec absolwenta warszawskiej ASP w okresie międzywojennym s. 213-222; Chrudzimska-Uhera Katarzyna: Działalność pedagogiczna rzeźbiarza Jana Szczepkowskiego s. 223-230; Antos Janusz: Kapiści i koloryści w wyższym szkolnictwie artystycznym w drugiej połowie lat czterdziestych XX w. s. 231-240; Baranowa Anna: Piotr Potworowski - uczeń i nauczyciel s. 241-250