Biskupi polscy wobec powrotu benedyktynów w XiX i XX wieku

Artykuł

E-book

W koszyku

Biskupi polscy wobec powrotu benedyktynów w XiX i XX wieku / Antoni Maziarz. W: Tarnowskie Studia Teologiczne. T. 42, nr 2 (2023), s. 7-32.

Autor

Maziarz Antoni (1972- ) Autor

Forma i typ

Artykuły Publikacje naukowe E-booki

Temat

Sapieha, Adam Stefan (1867-1951) Dalbor, Edmund (1869-1926) Benedyktyni Kościół katolicki Tyniec (Kraków ; część miasta) Lubiń (woj. wielkopolskie, pow. kościański, gm. Krzywiń)

Gatunek

Artykuł problemowy Artykuł z czasopisma historycznego Artykuł z czasopisma naukowego

Dziedzina i ujęcie

Historia

Okres

d816 d1939

Dokument nadrzędny: Tarnowskie Studia Teologiczne.

Polscy biskupi zareagowali biernie na likwidację klasztorów w XVIII wieku i w I połowie XIX wieku. Wielu z nich skorzystało na kasatach. Jednak po latach brak zakonów został oceniony przez biskupów negatywnie, toteż w II poł. XIX wieku i na początku następnego stulecia większość z nich z radością witała powracające stare oraz nowo tworzone wspólnoty zakonne. Także benedyktynów traktowano przychylnie. Biskupi diecezji krakowskiej, lwowskiej, sandomierskiej, poznańskiej widzieli w mnichach istotną pomoc w pracy duszpasterskiej, naukowej i wydawniczej. Niestety, w wielu przypadkach hierarchowie nie wychodzili poza ogólne deklaracje pomocy, toteż przez długi czas benedyktyni nie mogli znaleźć stałej siedziby w Polsce. Decydujące okazało się wsparcie arcybiskupa Poznania i Gniezna — Edmunda Dalbora oraz arcybiskupa Krakowa — Adama Stefana Sapiehy. Pierwszy pomógł przy fundacji klasztoru w Lubiniu (1924), drugi — w Tyńcu (1939). Za ich sprawą benedyktyni zakończyli długi proces, którego celem było odzyskanie skasowanych w XIX wieku prastarych opactw. Kolejne lata przyniosły owocną współpracę między zakonem a przedstawicielami diecezji.

Wersja elektroniczna

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca języka

Streszczenie w języku angielskim.