318938
Article
E-book
In basket
Dokument nadrzędny: Studia Białorutenistyczne.
Artykuł jest poświęcony charakterystyce form fleksyjnych przymiotników starobiałoru- skich. Jako źródło materiału badawczego posłużyły dwa zabytki XVI–XVIII wieku, repre- zentujące pierwszą (Kronika supraska) i ostatnią (Kronika Bychowca) redakcję latopisów Wielkiego Księstwa Litewskiego. Literatura kronikarska w większym stopniu odzwierciedla stan żywego języka tego okresu niż utwory religijne podporządkowane kanonom tradycji cer- kiewnosłowiańskiej. Celem badań była analiza rozwoju form fleksyjnych przymiotników ze zwróceniem szczególnej uwagi na podobieństwa i różnice w stosunku do stanu ogólnoruskiego. Na podstawie analizy wyekscerpowanych z tekstów form przymiotnikowych i porównania ich z paradygmatami okresu wcześniejszego stwierdzono, iż system fleksyjny przymiotnika cecho- wał z jednej strony zaawansowany proces wycofywania form odmiany niezłożonej (rzeczowni- kowej), z drugiej zaś upowszechnianie się form odmiany złożonej (zaimkowej). W jej obrębie śladowo udokumentowane zostały stare cechy, nawiązujące do języka cerkiewnosłowiańskie- go, chociaż równocześnie bardzo wyraźnie zaznaczyły się cechy o charakterze innowacji biało- ruskich. System fleksyjny przymiotnika, w szczególności Kroniki Bychowca, utrwalił również pewne rysy regionalne, które wykazują nawiązania do zespołu gwar południowo-zachodnio- białoruskich. Zjawiska te mogą być wskazówką pomocną przy ustalaniu lokalizacji zabytku lub miejsca pochodzenia jego autora.
Notes:
Language note
Streszczenie w języku angielskim i polskim.
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again