Historia zbiorów Jacoba Kabruna (1759-1814) i jego syna Augusta (1807-1878).

Zawiera też katalog strat z uwzględniem przedwojennych numerów inwentarzowych zbiorów a także opisaniem losów i okoliczności rabunku danego obiektu.

Muzeum Narodowe w Gdańsku dążąc do kompleksowego opracowania strat wojennych podjęło się projektu badawczego związanego z kolekcją Jacoba i Augusta Kabrunów. Po śmierci fundatorów rozwój tej unikalnej kolekcji kontynuowany był przez Fundację Kabrunowską. Zgromadzone zbiory stały się trzonem przedwojennej ekspozycji muzealnej, obiekty te jednak w większości zaginęły w wyniku działań wojennych. Autorka książki, Helena Kowalska, doświadczona pracowniczka Muzeum Narodowego w Gdańsku i specjalistka w dziedzinie badań proweniencyjnych, przygotowała publikację mającą na celu zgłębienie historii i strat wojennych kolekcji kabrunowskiej. Projekt ten związany jest z wcześniejszym przedsięwzięciem, rozpoczętym w 2021 roku, nad inwentaryzacją kolekcji Jacoba Kabruna. W książce autorka prezentuje nie tylko wyniki badań, ale także unikalny katalog strat wojennych obejmujący 207 not. Każda nota zawiera szczegółowe dane identyfikacyjne obiektu, takie jak: jego autorstwo, miejsce powstania, wymiary, materiał i technika wykonania, ewentualne sygnatury i inskrypcje. Dodatkowo uwzględnione zostały przedwojenne numery inwentarzowe oraz wszelkie zidentyfikowane źródła archiwalne, ikonograficzne i bibliograficzne. Ponadto historia każdego obiektu została szczegółowo opisana, obejmując losy wojenne i okoliczności rabunku. Całość pracy jest rezultatem równoległych działań prowadzonych w ramach projektu. Publikacja stanowi istotny wkład w badania strat wojennych Muzeum Narodowego w Gdańsku, a wszystkie odnalezione i zweryfikowane straty zostały wpisane do bazy strat Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Numery z bazy MKiDN zostały również umieszczone w publikacji przy numerze noty katalogowej, tworząc kompleksowe i zintegrowane źródło informacji dla badaczy, historyków sztuki oraz miłośników kultury.