Wystawa "1881-2021. Le département des Antiquités orientales a 140 ans" w Luwrze, lipiec 2021 - luty 2022 r.

Wystawa „1881-2021. Le département des Antiquités orientales a 140 ans” w Luwrze od lipca 2021 do lutego 2022 ukazała prawie półtora wieku historii francuskich badań i odkryć sztuki i archeologii starożytnego Bliskiego Wschodu i kierunki wykopalisk archeologicznych prowadzonych przez jeden z najstarszych na świecie ośrodków badawczych asyriologii i archeologii Biblijnej – Departament Starożytności Bliskiego Wschodu [Le département des Antiquités orientales, DAO] w Muzeum Luwru. Powstanie pierwszego w Europie ‘Muzeum Asyryjskiego’ jest ściśle związane z odkryciami dokonanymi przez francuskich asyriologów w połowie XIX wieku, m.in. przez Paula Emila Bottę w 1847 roku w Dur Szarrukin (Chorsabad). Oficjalnie Departament został powołany w sierpniu 1881 roku do badań i ekspozycji „sztuki chaldejskiej, asyryjskiej, perskiej, fenickiej, żydowskiej i punickiej”, a jego zbiory wzbogacono o zabytki sztuki sumeryjskiej odkryte w Tello (Girsu) na południu Mezopotamii. Departamentem kierowali wówczas wybitni asyriolodzy: Léon Heuzey i François Thureau-Dangin. Jedna z największych i najbogatszych kolekcji sztuki i archeologii Bliskiego Wschodu jest wynikiem wielkich odkryć wybitnych współpracowników Departamentu, m.in. Felixa de Saulcy (Palestyna, 1850), Ernesta de Sarzec (Sumerowie 1877), Marcela Dieulafoy’a (Suza, 1884), Claude’a Schäffera i Réné Dussaud (Ras Szamra/Ugarit 1929) oraz André Parrota (Mari, 1933). Dziś Departament DAO posiada 137 628 eksponatów prezentowanych w trzech działach: Mezopotamia, Iran i Lewant. Jego pierwsza na świecie nowoczesna i interdyscyplinarna kolekcja „l’Orient méditerranéen dans l’Empire romain” (OMER) przedstawiająca skrzyżowanie kultur i religii wschodniego basenu Morza Śródziemnego w okresie Cesarstwa Rzymskiego powstała we wrześniu 2012 roku.