318882
Artykuł
E-book
W koszyku
Abstrakt: Celem artykułu jest przeanalizowanie informacji dotyczących osób zgłaszających zgon niemowlęcia, zawartych w aktach USC, pod kątem cech strukturalnych. Badaniu poddano około piętnaście tysięcy akt zgonów wytworzonych przez USC w Szczecinie pod koniec XIX wieku, aby odpowiedzieć na zasadnicze pytanie, jakich informacji badawczych dostarczają osoby zgłaszające zgon niemowlęcia. Z przeprowadzonych badań wynika, że pomimo niewielkiego zestawu informacji w aktach USC o osobach zgłaszających zgony niemowląt, można zauważyć interesujące zależności. Dotyczą one między innymi powiązań zawodowych czy rodzinnych między zgłaszającymi a rodzicami zmarłych niemowląt.
Streszczenie: W artykule przedstawiono zarys problematyki dotyczącej osób zgłaszających zgon niemowlęcia w szczecińskich aktach USC pod koniec XIX wieku. Celem podstawowym było przeanalizowanie ponad 15 000 akt zgonów z lat 1892-1900, kiedy to w Szczecinie miało miejsce apogeum umieralności niemowląt. Podjęto się próby przedstawienia, jakie ogólne wątki badawcze można przeanalizować w przypadku osób zgłaszających zgon niemowlęcia. Przeanalizowano m.in. stosunek płci osób zgłaszających, kwestie społeczno-zawodowe, relację rodzinną między zgłaszającymi a rodzicami oraz adresy zamieszkania. Niniejszy artykuł nie wyczerpuje możliwości badawczych w tej tematyce, stanowiąc swoistego rodzaju zaproszenie do szerszej dyskusji i pogłębiania badań dotyczących osób zgłaszających zgony (nie tylko niemowląt). Co ważne, tematyka osób zgłaszających zgony w dziewiętnastowiecznych aktach USC nie jest zbyt szeroko poruszana w zagranicznej literaturze naukowej.
Zwrócono także uwagę na fakt przejmowania przez ówczesne państwa kontroli nad rejestracją metrykalną. Było to ważne, ponieważ księgi metrykalne nie zawierały żadnych informacji dotyczących osób zgłaszających zdarzenia demograficzne. Sama koncepcja wyróżniania osób zgłaszających przy rejestrowaniu ruchu naturalnego pojawiła się dopiero przy wprowadzaniu akt stanu cywilnego w początkach XIX wieku. Przedstawiając tematykę osób zgłaszających, nie pominięto krótkiego, lecz rzeczowego omówienia historii powstania USC w Królestwie Prus. Poruszono także wątek powstawania USC w prowincji pomorskiej oraz omówiono, z jakich części składały się księgi stanu cywilnego. Scharakteryzowano także zwięźle pruską ustawę o USC z 9 marca 1874 roku w kontekście osób zgłaszających sprawę i ich obowiązków.
W zakończeniu artykułu zwrócono uwagę na fakt, że w polskich badaniach naukowych nie poświęca się wiele uwagi osobom zgłaszającym zgony niemowląt w dziewiętnastowiecznych aktach USC. Ponadto postawiono postulat, aby w przyszłych pracach badawczych dotyczących dziewiętnastowiecznych pruskich akt USC zwrócić większą uwagę na osoby zgłaszające, gdyż wnioski dla badań historycznych oraz demograficznych mogą być naprawdę obiecujące.
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca języka
Streszczenie w języku polskim.
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej